Vrijwilligers maken het verschil

Jongerenzorg ZWVL vzw draagt het vrijwilligerswerk hoog in het vaandel. Niet enkel worden vrijwilligers betrokken bij de realisatie van onze kerntaken en projecten, maar zij zijn een fundamenteel deel geworden van de onze organisatie en onze missie.
Wij geloven namelijk dat vrijwilligerswerk zoveel meer is dan extra mankracht om extra taken uit te voeren en vernieuwende projecten mogelijk te maken. Onze vrijwilligers brengen vooral normaliteit in het leven van onze jongeren. Zij zorgen er voor dat onze jongeren niet voortdurend met de voorzieningsnormen geconfronteerd worden. Zij hebben de mogelijkheid onvoorwaardelijk aandacht te hebben voor jongeren.

Tegelijk brengen zij de bredere gemeenschap binnen in de organisatie en versterken zo de link tussen de bredere maatschappij en de jongeren. En dankzij hen krijgen onze jongeren meer het gevoel dat zij een belangrijk deel zijn van de samenleving. En dat is fundamenteel in een goede ontwikkeling.

Onze vrijwilligers worden dan ook in zeer verscheiden domeinen betrokken. Huiswerkondersteuning, onthaalgezinnen, steungezinnen, vervoer, dierenzorg-project, computerles, rijbewijs halen, spelotheek, leefgroepondersteuning, individuele begeleiding,… allerhande terreinen waar de vrijwilliger een absolute meerwaarde heeft.

Momenteel werken we samen met een 25-tal vrijwilligers. Dit is een heel gemengde groep: zowel jong als oud, man als vrouw, ex-verblijvers, buren,…
Zin om ook deel uit te maken van deze enthousiaste groep ? Geef gerust een seintje ([email protected]) en maak vrijblijvend kennis.

Hieronder vindt U alvast enkele inspirerende verhalen van enkele vrijwilligers:

Een toerke met de ezel...

Ik ben in Ten Dries terecht gekomen via een paard... Niet dat ik er zo ben binnen gereden, maar toen ik hoorde dat ze daar een dierenzorgproject uitbouwden, heb ik mij direct kandidaat gesteld. Ik hou immers van het omgaan met dieren, maar nog meer van het omgaan met met mensen. En hier vond ik een ideale combinatie. Aanvankelijk hielp ik mee met de verzorging van een paard dat daar door een lieve dame in de weide gestald was. Samen met enkele kinderen konden we het paard soigneren en er waren er zelfs een paar die lessen volgden en het paard konden berijden op het domein. Gaandeweg zijn er andere dieren bijgekomen, maar op vandaag is het vooral de ezel waarmee ik bezig ben. Een tot twee avonden in de week maak ik toerkes met de ezel die heel gewillig enkele kinderen meevoert. Voor hen is dat hét moment van de avond. Hun plezier bezorgt me ook vreugde. Het is een plezante manier om een klein steentje bij te dragen aan een meer zorgzame samenleving.
​

Steungezin: een echte verrijking...

Het begon allemaal met een vriendje van onze zoon die een paar keer kwam spelen op woensdagnamiddag. Het viel zodanig mee dat we vroegen of hij ook mee wou op zomervakantie want voor onze zoon zou dit een heel leuke speelkameraad zijn. Ik moest het geen twee keer vragen en zowel de ouders als de instelling waren akkoord. Het was een bijzondere goede ervaring. En eigenlijk kostte dat niet zoveel moeite want we deden gewoon die dingen die we anders ook deden. Geen speciale zaken, gewoon normaal.
We zijn ondertussen vijf jaar verder en we doen het nog steeds op regelmatige basis.
Belangrijk is wel dat we ten allen tijde kunnen terugvallen op een vaste begeleider van Ten Dries. Voor praktische zaken nuttig, maar ook een geruststelling voor als er iets zou fout lopen.
Onze zoon houdt er een goede vriend aan over en ook voor ons is het een echte verrijking. Iedereen zou eens zo een ervaring moeten kunnen hebben.

In de spelotheek blijf je jong...

Mijn naam is Annie en ik ben 64 jaar. Sinds ongeveer een jaar werk ik als vrijwilliger mee bij “Het Speelspook”, de spelotheek van Jongerenzorg in Harelbeke.

Op woensdagnamiddag hou ik, meestal samen met een vaste kracht, de spelotheek open van 16 tot 19 u. Dat is leuk werk. Er komen jonge gezinnetjes, meestal met kindjes, om spelletjes uit te kiezen. Soms hebben we het heel druk om op de computer te verwerken wat allemaal teruggebracht wordt en wat wordt uitgeleend. Soms zijn er rustiger momenten waarop we de teruggebrachte spellen kunnen nazien en opnieuw in de rekken plaatsen . Af en toe spelen we zelf een spel om wat beter vertrouwd te raken met het aanbod en daardoor stilaan de mensen ook beter te kunnen oriënteren.

Op donderdagvoormiddag werken we achter de schermen. We kijken spellen na, maken nieuwe spellen gebruiksklaar.

Ik vind het leuk werken. Vooral mooi om kindjes te zien twijfelen en kiezen en dan plots enthousiast een keuze te maken. Ik vind het ook zinvol om kinderen uit andere culturen de kans te geven om kennis te maken met spelletjes die ook Vlaamse kindjes spelen en hen op die manier misschien te helpen om zich vlugger thuis te voelen.

Vrijwilligerswerk doen is ook voor mezelf nuttig. Na het afsluiten van het werk buitenshuis, geeft het wat structuur in de week. Het geeft mij ook een goed gevoel om belangeloos iets te proberen te doen waar andere mensen iets aan hebben. Een beetje werken aan een betere wereld. Zo voel ik mij nuttig.

Ook de contacten met andere vrijwilligers en vaste medewerkers, allemaal fijne mensen, zijn een extra motivatie. 

Ja, de spelotheek houdt mij jong.